นักวิจัยจากมหาวิทยาลัยลิเวอร์พูล และอ๊อกฟอร์ด พบว่าความยาวของนิ้วมือในสัตว์ตระกูลมนุษย์และลิง มีความเกี่ยวข้องกับระดับฮอร์โมนในขณะที่ยังอยู่ในครรภ์

ฮอร์โมนชนิดนี้มีชื่อว่า แอนโดรเจน(androgens) ซึ่งมีความสำคัญในการพัฒนาลักษณะทางเพศชาย อาทิ ความก้าวร้าวและ ความแข็งแกร่ง และยังอาจจะส่งผลไปถึงความยาวของนิ้วของทารกในขณะที่อยู่ในครรภ์ นักวิจัยได้ทำการตรวจวัดหาระดับฮอร์โมน เปรียบเทียบกับข้อมูลทางด้านพฤติกรรมทางสังคม

นักวิจัยพบว่า ลิงในโลกเก่า อาทิ ลิงบาบูน และค่าง มีนิ้วนางที่ยาวกว่านิ้วชี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่า พวกมันมีระดับฮอร์โมน แอนโดรเจนสูงในขณะอยู่ในครรภ์ ซึ่งส่งผลให้พวกมันชื่นชอบการเอาชนะ และเอาแต่ใจตนเอง ส่วนในลิงในโลกใหม่ อาทิ ชะนี และลิงสายพันธุ์ใหม่อื่น ๆ มีระดับของแอนโดรเจนขณะอยู่ในครรภ์ต่ำ ซึ่งทำให้พวกมันเป็นสัตว์มีคู่เพียงตัวเดียว และมีไม่ค่อยชอบการแข่นขัน

ผลวิจัยนี้แสดงให้เห็นว่า ปริมาณแอนโดรเจนที่น้อยกว่าในสัตว์จำพวกลิงกลุ่มที่สองนั้น อาจจะช่วยอธิบายให้เราเห็นถึง ความเกี่ยวข้องระหว่างวิวัฒนาการของลิงในโลกเก่า (อาทิ อุรังอุตังและชิมแพนซี) ว่ามีความเกี่ยวข้องอย่างไรกับมนุษย์

ดร.ซูซาน ชัลท์ซ จากมหาวิทยาลัยอ๊อกฟอร์ดให้ความเห็นว่า มนุษย์เป้นกลุ่มที่มีเอกลักษณ์พิเศษ ที่อาศัยรวมกันอยู่แบบคละกันไป ทั้งเพศชายและหญิง แต่ก็มีความเกี่ยวข้องกันอย่างใกล้ชิด และมีปฏิสัมพันธ์กันในกลุ่มอยู่ในระดับสูง ในสัตว์สายพันธุ์ต่างๆ โดยส่วนมาก เพศผู้จะเป็นเพศที่ชอบการแข่งขันมากกว่าความร่วมมือ งานวิจัยเกี่ยวกับอัตราส่วนความยาวของนิ้วมือนี้ อาจช่วยให้เราเข้าใจพัฒนาการทางสังคมของมนุษย์ได้ชัดเจนมากขึ้น รวมทั้งจุดกำเนิดของวิวัฒนาการ

ที่มา sciencedaily