ในอดีตบรรพบุรุษของเราไม่เคยมีแชมพูไว้สระผม วันนี้ “แชมพู” กลายเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ในชีวิตประจำวันไปเสียแล้ว แต่แชมพูที่เราใช้สระกันอยู่ทุกวันนั้นคุณรู้จักมันดีแค่ไหน

ตอนนี้เกิดกลุ่ม “ no poo” หรือกลุ่มต่อต้านการใช้แชมพู ด้วยเหตุที่ขณะนี้แชมพูมีราคาแพงกว่าที่ควรจะเป็น (เพราะการโฆษณา + การตลาด) และมีการปนเปื้อนสารเคมีเพิ่มมากขึ้น ลองทำความรู้จักกับแชมพูกันอีกครั้งดีไหม

ในอดีตแชมพูก็คือสารทำความสะอาด เริ่มต้นจากชาวอินเดียใช้น้ำมันหอมระเหยในการนวดศีรษะ เมื่อประมาณกว่า 300 ปีมาแล้ว หลังจากนั้น 100 ปีต่อมา มีผลิตภัณฑ์จากน้ำผสมสบู่ออกมาขายในรูปแบบทันสมัยมากขึ้น

จริง ๆ แล้วเส้นผมของคุณไม่ได้สกปรกเลย แต่เมื่อโลกเปลี่ยนไป ค่านิยมสมัยใหม่เริ่มเข้ามา ผมเราก็เริ่มสกปรก เพราะค่านิยมเหล่านี้ จริง ๆ แล้วน้ำมันที่เรียกว่า “sebum” คือส่วนสำคัญในการปกป้องเส้นผม แต่อุตสาหกรรมต่าง ๆ ที่เติบโตขึ้น จนนักวิทยาศาสตร์สามารถพัฒนา “แชมพู” รุ่นแรกที่สามารถชำระล้างความสกปรก และให้ความรู้สึกนุ่มนวล หลังจากนั้นอุตสาหกรรมแชมพูก็ถือกำเนิดขึ้น

แชมพูที่มีราคาถูกโดยทั่วไปจะประกอบด้วยสารเคมีที่เป็นอันตรายต่อผิวหนังที่สามารถถูกดูดซึมเข้าสู่ผิวหนังได้ เช่น sodium lauryl sulfate, sodium laureth sulfate, propylene or butylene glycol, isopropyl alcohol and coal tar

เราทุกคนสามารถทำแชมพูใช้เองที่บ้านได้ โดยนำส่วนผสมได้แก่ เบคกิงโซดากับน้ำส้มสายชู มาสระผม แต่ก็ต้องทำใจกลิ่นที่เกิดขึ้น ผู้เชี่ยวชาญแนะนำส่วนผสมที่ดีขึ้น ได้แก่ ไข่ น้ำส้มสายชู น้ำมะนาว และสามารถเพิ่มหอมน้ำหอมลงไปเพื่อปรับปรุงกลิ่นให้ดีขึ้น ส่วนผสมเหล่านี้อาจดูไม่ค่อยคุ้นชิน แต่เป็นมิตรกับเส้นผมและหนังศีรษะดีทีเดียว

ปัจจุบันมีแชมพูจากธรรมชาติมากมายให้เลือก ซึ่งเป็นมิตรต่อหนังศีรษะ แต่หากว่าราคาแพง คุณสามารถใช้แชมพูประเภทนี้เพียงสัปดาห์ละ 2 – 3 ครั้งก็ได้

นอกจากนี้ยังมีเกร็ดความรู้ต่าง ๆ เรื่องผมจากการรายงานของ Live Science เช่น หากคุณมีเส้นผมตรงคุณควรสระบ่อยมากกว่าเส้นผมหยิก และควรสระผมทุกครั้งที่ผมเปียกด้วยเหงื่อ และหลังว่ายน้ำ